Herengracht 386, Het Grachtenhuis

Herengracht 386 Het Grachtenhuis

Gebouwd           1663 - 1665
Architect            Philips Vingboons 
Opdrachtgever    Karel Gerards
Monument         Rijksmonument

Sophia Maria Hooft verkoopt als weduwe het huis in 1791 voor ƒ 73.000, met ƒ 3.000 voor het “ameublement”, aan de doopsgezinde koopman Jan Willink [1751-1826] chef van het oude huis Wilhem & Jan Willink, bankier op Amerika, directeur van de Mij ter bevordering van de Landbouw, kanunnik van het Kapittel van St. Marie te Utrecht. 

John Adams, de tweede president van de Verenigde Staten, heeft rond die tijd, van 1780 tot 1782 gewoond op de Keizersgracht 529, om de financiering van de onafhankelijkheidsstrijd tegen Engeland rond te krijgen. Jan Willink is één van de eerste bankiers die de Amerikaanse onafhankelijkheidsstrijd van John Adams financierde. Hij financierde tevens mede de oprichting van de staat New York.

Jan Willink heeft vermoedelijk de vensters laten vergroten en van een empire roedenverdeling en in de middentravee van een omlijsting laten voorzien, waarbij de festoenen sneuvelden. Willink, die in 1777 als weduwnaar van Gonda Suzanna Marcelis is hertrouwd met Hester van Lennep [†1831] heeft het pand, dat sindsdien het Huis van Willink wordt genoemd, bewoond. 

In 1807 kocht hij ook Herengracht 272. Zijn zoon, Jan Willink [1778-1827] wonend op Herengracht 489, trouwde in 1800 met Cornelia Kops [1783-1840] en is de vader van Cornelia Willink (1802-1869] die sinds 1825 getrouwd is met mr. Jan Pieter Adolf van Wickevoort Crommelin [1798-1874] lid van de raad en zoon van mr. Jan Pieter van Wickevoort Crommelin van Herengracht 384 en 565. 

Mr. Jan Pieter Adolf van Wickevoort Crommelin koopt het pand in 1855 voor ƒ 13.500 met een stal aan de Keizersgracht bij de Leidse gracht voor ƒ 1.500. Maar hij woont in 1837 al in het huis. In 1874 komt het huis met de stal bij boedelscheiding toe aan zijn dochter Hester Johanna van Wickevoort Crommelin (1833-1911]. Ze is in 1864 getrouwd met een achterneef van Jan Willink, de koopman Anthony François Willink [1825--1892], het echtpaar heeft het huis van 1875 tot 1880 bewoond met de broer van Hester Johanna, mr. Jan Pieter van Wickevoort Crommelin (1830-1901], getrouwd met Gonda Suzanna Margaretha van Lennep [1833-1886]. 

In die tijd zijn de huidige kelderpui, stoeppalen met hek en ingangspartij gemaakt, waarbij de stoep verdween. In 1884 werd het huis met de stal voor ƒ 85.000 eigendom van Willem Philips van Wickevoort Crommelin, grondeigenaar te Bloemendaal.

1900, Jan Boissevain 

Van 1896 tot 1904 woont hier de reder Jan Boissevain [1836-1904] lid van de firma Boissevain & Co (Herengracht 255)., lid van de gemeenteraad 1868-1871, directeur van de Stoomvaart Mij Nederland 1870, lid van de Provinciale Staten 1886-1904. Tevens woont er zijn zoon, de advocaat mr. Matthijs Gideon Jan Boissevain, maar die is verhuisd naar Herengracht 377. In 1910 wordt het voor ƒ 75.000 eigendom van Mathilde Marie Helene Vaupel, vrouw van de koopman Sirnon Ludwig Adolph Hepner van Herengracht 128 die er al in 1905 woont met zijn broer, de koopman Willy Hepner van 148a. In 1924 wordt het huis voor ƒ 360.866 gekocht door de NV Noord-Nederlandsche Exploitatie en Financiële Mij, die er zich vestigde, doch het in 1935 overdeed aan de NV Trust Mij Heerengracht en krijgt het meer een kantoorbestemming. Rond 1933 waren op 386 verscheidene kantoren gevestigd, bijv. van 1947-1969 op de bovenste verdieping het boekantiquariaat (biologie) van A. Ascher & Co. In 1969 wordt het pand door de NV Trust Mij Heerengracht voor ƒ 550.000 verkocht aan de Stichting Studentenhuisvesting van de Vrije Universiteit, die dezelfde dag het huis voor ƒ 250.000 overdoet aan de koopman Frans Verlinden. Op dezelfde dag en voor dezelfde prijs wordt daarop de architect Piet Zandstra eigenaar van het pand. 

In 1973 vestigen er zich ook de dan bekende uitgeverijen van De Erven Bohn nv en Scheltema & Holkema Bv uit Haarlem. In 2010 is het huis ter veiling aangeboden, maar dat lukte niet. De ondernemer Gerard Krans, die iets voor de stad en de cultuur wilde doen, heeft het pand gekocht om er een museum van te maken. Het is na de aankoop grondig gerenoveerd en open gesteld. In het najaar weer gesloten voor een verdere renovatie.

Het pand kan nog bogen op een rijk achttiende-eeuws interieur met wandschilderingen en stucwerk.

In het interieur bevindt zich een fraaie linker achterkamer met beschilderde behangsels van Jurriaan Andriessen uit 1776 die zijn gesigneerd en gedateerd. Voor foto's hiervan, zie de pagina achterkamer.